Ман аксар вақт дар бораи имкони бекор кардани шартномаи пеш аз издивоҷ мепурсанд. Баъзе мизоҷон мехоҳанд бидонанд оё шартномаи пеш аз никоҳ онҳоро муҳофизат мекунад, агар муносибаташон вайрон шавад. Муштариёни дигар шартномаи пеш аз издивоҷ доранд, ки аз он норозӣ ҳастанд ва мехоҳанд, ки онро ҷудо кунанд.
Дар ин мақола ман мефаҳмонам, ки чӣ гуна созишномаҳои пеш аз издивоҷ бекор карда мешаванд. Ман инчунин дар бораи парвандаи Суди Олии Бритониёи Колумбия дар соли 2016 менависам, ки дар он созишномаи пеш аз издивоҷ ҳамчун намуна бекор карда шудааст.
Қонун дар бораи ҳуқуқи оила – Бекор кардани шартномаи оилавӣ дар бораи тақсими амвол
Моддаи 93-и Қонун дар бораи ҳуқуқи оила ба судяҳо салоҳияти бекор кардани шартномаи оилавиро медиҳад. Бо вуҷуди ин, меъёрҳои дар фасли 93 пеш аз бекор кардани шартномаи оилавӣ бояд риоя карда шаванд:
93 (1) Ин бахш татбиқ мешавад, агар зану шавҳар дар бораи тақсими амвол ва қарз созишномаи хаттӣ дошта бошанд, ки бо имзои ҳар як зан аз ҷониби ҳадди аққал як шахси дигар шаҳодат дода шудааст.
(2) Барои маќсадњои зербанди (1) як шахс метавонад њар як имзоро шоњид намояд.
3) Суди Олї бо аризаи зану шавњар метавонад тамоми ё як ќисми созишномаи дар зербанди (1) зикргардидаро танњо дар њолати вуљуд доштани як ё якчанд њолатњои зерин ќатъ намояд ё бо ќарори тибќи њамин ќисми ќабулшуда иваз намояд. тарафҳо шартнома бастаанд:
(а) зан ё шавҳар молу мулки назаррас ё қарзҳо ё дигар маълумоти марбут ба гуфтушуниди шартномаро ифшо накарда бошад;
(б) ҳамсар аз осебпазирии ҳамсари дигар, аз ҷумла бехабарӣ, ниёз ё изтироби ҳамсари дигар истифода бурдааст;
(в) зан ё шавҳар моҳият ё оқибатҳои шартномаро нафаҳмида бошад;
(г) дигар њолатњое, ки мутобиќи ќонуни умумї боиси беэътибор донистани пурра ё як ќисми шартнома мегарданд.
(4) Суди Олї метавонад аз амали тибќи зербанди (3) даст кашад, агар Суди Олї дар асоси баррасии њамаи далелњо шартномаро бо фармоне иваз накунад, ки аз шартњои дар шартнома муќарраргардида ба таври куллї фарќ мекунад.
(5) Сарфи назар аз зербанди (3), Суди Олӣ метавонад тамоми ё як қисми созишномаро бекор кунад ё бо қарори мувофиқи ҳамин қисм иваз намояд, агар қонеъ гардад, ки ҳеҷ яке аз ҳолатҳои дар ин зербанд зикршуда ҳангоми бастани созишнома вуҷуд надошта бошад, аммо ки созишнома аз руи масъалахои зерин беадолатона аст:
(а) давомнокии вақте, ки аз лаҳзаи бастани созишнома гузаштааст;
(б) нияти зану шавҳар ҳангоми бастани аҳд барои ба даст овардани итминон;
(в) дараҷае, ки зану шавҳар ба шартҳои шартнома такя мекунанд.
(6) Сарфи назар аз зербанди (1), Суди Олӣ метавонад ин бахшро ба созишномаи хаттии бешоҳид татбиқ намояд, агар суд қаноатманд бошад, ки ин корро дар ҳама ҳолатҳо мувофиқ мебуд.
Санади Қонуни оила 18 марти соли 2013 қонун шуд. То он рӯз қонун дар бораи муносибатҳои оилавӣ қонуни оиларо дар вилоят танзим мекард. Аризаҳо дар бораи бекор кардани шартномаҳои то 18 марти соли 2013 басташуда тибқи Қонун дар бораи муносибатҳои оилавӣ ҳал карда мешаванд. Моддаи 65-и Қонун дар бораи муносибатҳои оилавӣ ба моддаи 93-и Қонуни оила таъсир мерасонад:
65 (1) Агар муқаррарот дар бораи тақсими амвол байни зану шавҳар тибқи моддаи 56, қисми 6 ё шартномаи ақди никоҳи онҳо, вобаста ба вазъият, бо назардошти
а) давомнокии ақди никоҳ,
б) давомнокии мӯҳлате, ки дар давоми он зану шавҳар алоҳида ва ҷудо зиндагӣ мекарданд;
(в) санаи ба даст овардан ё ихтиёрдории амвол;
(г) дараљае, ки молу мулкро яке аз зану шавњар тавассути мерос ё њадя ба даст овардааст;
(д) эҳтиёҷоти ҳар як зан барои аз ҷиҳати иқтисодӣ мустақил шудан ё боқӣ мондан ва худкифоя, ё
(е) ҳама гуна ҳолатҳои дигаре, ки вобаста ба ба даст овардан, нигоҳдорӣ, нигоҳдорӣ, такмил ё истифодаи амвол ё қобилият ё ӯҳдадориҳои ҳамсар,
Суди Олй мувофики ариза метавонад таъин кунад, ки молу мулке, ки дар кисми 56 моддаи 6 ё шартномаи акди никох пешбини шудааст, вобаста ба холат ба хиссахое, ки суд мукаррар кардааст, таксим карда шавад.
(2) Ба таври илова ва ё алтернативӣ, суд метавонад амр диҳад, ки амволи дигаре, ки дар қисми 56 қисми 6 ё шартномаи ақди никоҳ пешбинӣ нашудаанд, вобаста ба ҳолат, як зан ба зани дигар гузошта шавад.
3) Агар тақсими нафақа тибқи қисми 6 бо назардошти истисно аз тақсими қисми нафақаи пеш аз издивоҷ гирифтааш ноодилона бошад ва ислоҳ кардани тақсимот бо роҳи тақсим кардани ҳуқуқ ба дигар дороиҳо номувофиқ бошад, Суди Олӣ , тибқи ариза метавонад қисми хориҷшударо байни зану шавҳар ба саҳмияҳои муқаррарнамудаи суд тақсим кунад.
Аз ин рӯ, мо метавонем баъзе аз омилҳоеро мебинем, ки метавонанд судро ба бекор кардани шартномаи пеш аз ақди никоҳ бовар кунонанд. Ин омилҳо дар бар мегиранд:
- Ҳангоми бастани шартнома ифшо накардани дороиҳо, амвол ё қарз ба шарик.
- Бо истифода аз осебпазирии молиявӣ ё дигар осебпазирӣ, нодонӣ ва изтироби шарик.
- Яке аз тарафҳо ҳангоми имзо кардани он оқибатҳои ҳуқуқии шартномаро намефаҳманд.
- Агар шартнома тибқи қоидаҳои қонуни умумӣ беэътибор бошад, масалан:
- Шартнома ғайриимкон аст.
- Шартнома дар зери таъсири беасос баста шуд.
- Дар вакти бастани шартнома яке аз тарафхо барои бастани шартнома кобилияти хукуки надошт.
- Агар шартномаи пеш аз издивоҷ ба таври назаррас беадолатона бошад, дар асоси:
- Давомнокии вақт аз замони имзои он.
- Ниятҳои ҳамсарон барои ба даст овардани итминон ҳангоми имзои шартнома.
- Дараҷае, ки ҳамсарон ба шартҳои шартномаи пеш аз ақди никоҳ такя мекарданд.
HSS бар зидди SHD, 2016 BCSC 1300 [HSS]
HSS як парвандаи қонуни оилавӣ байни хонум Д, вориси сарватманд, ки оилааш дар рӯзҳои сахт афтода буд ва ҷаноби С, ҳуқуқшиноси худсохт, ки дар тӯли фаъолияти худ сарвати зиёде ҷамъ кардааст. Дар замони издивоҷи ҷаноби С ва хонум Д, ҳарду барои ҳифзи моликияти хонум Д шартномаи пеш аз издивоҷ имзо карданд. Бо вуҷуди ин, то замони мурофиа, оилаи хонум Д як қисми зиёди сарвати худро аз даст доданд. Ҳарчанд хонум Д ҳанӯз аз рӯи ҳама ҳисобҳо як зани сарватманд буд ва аз хонаводааш миллионҳо доллар ҳадя ва мерос гирифта буд.
Ҷаноби С дар замони издивоҷаш шахси сарватманд набуд, аммо то замони мурофиаи додгоҳӣ дар соли 2016 ӯ тақрибан 20 миллион доллар дороии шахсӣ дошт, ки беш аз ду баробар бештар аз дороиҳои хонум Д.
Дар замони мурофиа тарафҳо ду фарзанди болиғ доштанд. Духтари калонӣ, Н, дар ҷавонӣ душвориҳои зиёд дар омӯзиш ва аллергия дошт. Дар натиҷаи мушкилоти саломатии Н, хонум Д маҷбур шуд, ки касби пурдаромади худро дар соҳаи захираҳои инсонӣ тарк кунад, то дар ҳоле ки ҷаноби С корашро идома дод, барои нигоҳубини Н. Аз ин рӯ, хонум Д ҳангоми аз ҳам ҷудо шудани тарафҳо дар соли 2003 даромад надошт ва то соли 2016 ба касби пурдаромади худ барнагашт.
Додгоҳ қарор кард, ки шартномаи пеш аз ақди никоҳро бекор кунад, зеро хонум Д ва ҷаноби С ҳангоми имзои созишномаи пеш аз ақди никоҳ имкони таваллуди кӯдаки дорои мушкилоти саломатиро баррасӣ накардаанд. Аз ин рӯ, дар соли 2016 даромад надоштани хонум Д ва худкифо накардани ӯ натиҷаи ғайричашмдошти созишномаи пеш аз издивоҷ буд. Ин оқибати ғайричашмдошт бекор кардани шартномаи пеш аз издивоҷро асоснок кард.
Нақши адвокат дар ҳифзи ҳуқуқҳои шумо
Тавре ки шумо мебинед, сабабҳои зиёде вуҷуд доранд, ки чаро шартномаи пеш аз издивоҷ бекор карда мешавад. Аз ин рӯ, зарур аст, ки шумо шартномаи пеш аз издивоҷро бо ёрии ҳуқуқшиноси ботаҷриба таҳия ва имзо кунед. Адвокат метавонад созишномаи муфассалро таҳия кунад, то эҳтимолияти беадолатона шудани он дар оянда кам карда шавад. Ғайр аз он, адвокат кафолат медиҳад, ки имзо ва иҷрои шартнома дар шароити одилона анҷом дода мешавад, то шартнома беэътибор набошад.
Бе кӯмаки адвокат дар таҳия ва иҷрои шартномаи пеш аз ақди никоҳ, эҳтимолияти рад кардани шартномаи пеш аз ақди никоҳ меафзояд. Илова бар ин, агар созишномаи пеш аз никоҳ мавриди баҳс қарор гирад, эҳтимоли зиёд дорад, ки суд онро бекор кунад.
Агар шумо ният доред, ки бо шарики худ зиндагӣ кунед ё издивоҷ кунед, тамос гиред Амир Ғурбонӣ дар бораи гирифтани шартномаи пеш аз никоҳ барои ҳифзи худ ва моликияти худ.
0 Комментарии