Samenvatting rechterlijke beslissing: weigering aanvraag studievergunning

Achtergrond

De rechtbank begon met een schets van de achtergrond van de zaak. Zeinab Yaghoobi Hasanalideh, een Iraans staatsburger, vroeg een studievergunning aan in Canada. Haar aanvraag werd echter afgewezen door een immigratieambtenaar. De officier baseerde de beslissing op de banden van verzoekster in zowel Canada als Iran en het doel van haar bezoek. Hasanalideh was ontevreden over de beslissing en zocht rechterlijke toetsing, waarbij hij beweerde dat de beslissing onredelijk was en geen rekening hield met haar sterke banden en vestiging in Iran.

Uitgifte en beoordelingsstandaard

De rechtbank ging in op de centrale vraag of de beslissing van de immigratieambtenaar redelijk was. Bij het uitvoeren van een redelijkheidstoets benadrukte de rechtbank de noodzaak dat de beslissing intern coherent, rationeel en gerechtvaardigd moet zijn in het licht van de relevante feiten en wetten. De bewijslast van de onredelijkheid van het besluit rustte op de verzoeker. De rechtbank benadrukte dat de beslissing ernstige tekortkomingen moet vertonen die verder gaan dan oppervlakkige gebreken om tussenkomst te rechtvaardigen.

Analyse

De analyse van de rechtbank concentreerde zich op de behandeling van de familiebanden van de verzoeker door de immigratieambtenaar. In de weigeringsbrief werd bezorgdheid geuit over het mogelijke vertrek van verzoekster uit Canada op basis van haar familiebanden in zowel Canada als Iran. De rechtbank onderzocht het dossier en stelde vast dat de verzoeker geen familiebanden had in Canada. Wat haar familiebanden in Iran betreft, de echtgenote van verzoekster woonde in Iran en was niet van plan haar naar Canada te vergezellen. Verzoekster was mede-eigenaar van onroerend goed in Iran en zowel zij als haar echtgenoot waren in Iran in loondienst. De rechtbank concludeerde dat het vertrouwen van de functionaris op de familiebanden van de verzoeker als reden voor de weigering onbegrijpelijk noch gerechtvaardigd was, waardoor het een toetsbare fout was.

De respondent voerde aan dat familiebanden niet centraal stonden in de beslissing, daarbij verwijzend naar een ander geval waarin één fout niet de hele beslissing onredelijk maakte. Gezien de onderhavige zaak en het feit dat familiebanden een van de slechts twee redenen waren die voor weigering werden opgegeven, achtte de rechtbank de kwestie echter voldoende belangrijk om de hele beslissing als onredelijk te beschouwen.

Conclusie

Op basis van de analyse wees de rechtbank het verzoek van de verzoeker om rechterlijke toetsing toe. De rechtbank vernietigde de oorspronkelijke beslissing en verwees de zaak naar een andere officier voor heroverweging. Er zijn geen vragen van algemeen belang ter certificering ingediend.

Meer lezen? Bekijk onze blog posten. Als je vragen hebt over de weigeringen studievergunning, overleg met een van de advocaten.