Συμφωνία Συμβίωσης, Προγαμιαία Συμφωνία και Συμφωνία Γάμου

Συμφωνία Συμβίωσης, Προγαμιαία Συμφωνία και Συμφωνία Γάμου

1 – Ποια είναι η διαφορά μεταξύ ενός προγαμιαίου συμφώνου («prenup»), του συμφώνου συμβίωσης και του συμφωνητικού γάμου;

Εν ολίγοις, υπάρχει πολύ μικρή διαφορά μεταξύ των τριών παραπάνω συμφωνιών. Ένα προγαμιαίο συμβόλαιο ή μια συμφωνία γάμου είναι ένα συμβόλαιο που υπογράφετε με τον ερωτικό σας σύντροφο πριν παντρευτείτε μαζί του ή μετά το γάμο, όταν η σχέση σας είναι ακόμα σε καλή θέση. Το σύμφωνο συμβίωσης είναι ένα συμβόλαιο που υπογράφετε με τον ερωτικό σας σύντροφο πριν μετακομίσετε μαζί του ή όταν έχετε μετακομίσει χωρίς να έχετε σκοπό να παντρευτείτε στο εγγύς μέλλον. Ένα ενιαίο συμβόλαιο μπορεί να χρησιμεύσει ως σύμφωνο συμβίωσης όταν τα μέρη συμβιώνουν και στη συνέχεια ως συμφωνία γάμου όταν αποφασίσουν να παντρευτούν. Στις υπόλοιπες ενότητες αυτού του συμφωνητικού, όταν μιλάω για «σύμφωνο συμβίωσης» αναφέρομαι και στα τρία ονόματα.

2- Τι νόημα έχει να βγάλεις σύμφωνο συμβίωσης;

Το καθεστώς οικογενειακού δικαίου στη Βρετανική Κολομβία και στον Καναδά βασίζεται στο Νόμος περί διαζυγίου, νόμος που ψηφίστηκε από το Ομοσπονδιακό Κοινοβούλιο, και η Νόμος για το Οικογενειακό Δίκαιο, νόμος που ψηφίστηκε από το επαρχιακό νομοθετικό σώμα της Βρετανικής Κολομβίας. Αυτές οι δύο πράξεις καθορίζουν τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις που έχουν δύο ρομαντικοί σύντροφοι αφού χωρίσουν ο ένας από τον άλλο. Ο νόμος περί διαζυγίου και ο νόμος για το οικογενειακό δίκαιο είναι μακροσκελή και περίπλοκα νομοθετήματα και η εξήγησή τους δεν εμπίπτει στο πεδίο εφαρμογής αυτού του άρθρου, αλλά ορισμένα μέρη αυτών των δύο νόμων επηρεάζουν τα δικαιώματα των καθημερινών Βρετανών Κολομβιανών αφού χωρίσουν από τους συντρόφους τους.

Ο Νόμος για το Οικογενειακό Δίκαιο ορίζει τις κατηγορίες περιουσίας ως «οικογενειακή περιουσία» και «ξεχωριστή περιουσία» και ορίζει ότι η οικογενειακή περιουσία πρέπει να κατανέμεται κατά 50/50 μεταξύ των συζύγων μετά το χωρισμό. Υπάρχουν παρόμοιες διατάξεις που ισχύουν για το χρέος και αναφέρουν ότι το οικογενειακό χρέος πρόκειται να κατανεμηθεί μεταξύ των συζύγων. Ο νόμος για το οικογενειακό δίκαιο ορίζει επίσης ότι ένας σύζυγος μπορεί να υποβάλει αίτηση για λήψη υποστήριξη συζύγου από τον πρώην σύντροφό τους μετά τον χωρισμό. Τέλος, ο Νόμος για το Οικογενειακό Δίκαιο ορίζει το δικαίωμα των παιδιών στη διατροφή των παιδιών από τους γονείς τους.

Το βασικό σημείο που πρέπει να θυμάστε είναι ότι ο Νόμος για το Οικογενειακό Δίκαιο ορίζει τον σύζυγο διαφορετικά από ό,τι θα υπέθεταν οι περισσότεροι άνθρωποι. Το άρθρο 3 του νόμου ορίζει:

3   (1) Ένα άτομο είναι σύζυγος για τους σκοπούς του παρόντος Νόμου εάν το πρόσωπο

(Α) είναι παντρεμένος με άλλο άτομο ή

(Β) έχει ζήσει με άλλο άτομο σε σχέση που μοιάζει με γάμο και

(Θ) το έχει κάνει για συνεχή περίοδο τουλάχιστον 2 ετών, ή

(Ϋ) εκτός από τα Μέρη 5 [Διεύθυνση Περιουσίας] και 6 [Τμήμα Συντάξεων], έχει ένα παιδί με το άλλο άτομο.

Ως εκ τούτου, ο ορισμός των συζύγων στον νόμο περί οικογενειακού δικαίου περιλαμβάνει ζευγάρια που δεν έχουν παντρευτεί ποτέ μεταξύ τους – μια έννοια που αναφέρεται συχνά ως «γάμος κοινής νομοθεσίας» στην καθημερινή γλώσσα. Αυτό σημαίνει ότι δύο άτομα που έχουν μετακομίσει μαζί για οποιονδήποτε λόγο και βρίσκονται σε σχέση γάμου (ρομαντική) μπορούν να θεωρηθούν σύζυγοι μετά από δύο χρόνια και μπορεί να έχουν δικαιώματα ο ένας στην περιουσία του άλλου και στις συντάξεις μετά το χωρισμό.

Τα ζευγάρια που έχουν βλέμμα στο μέλλον και σχεδιάζουν απροσδόκητες συνθήκες μπορούν να αναγνωρίσουν τον εγγενή κίνδυνο του νομικού καθεστώτος και την αξία των συμφώνων συμβίωσης. Κανείς δεν μπορεί να προβλέψει τι θα συμβεί σε μια δεκαετία, σε δύο δεκαετίες ή ακόμα περισσότερο στο μέλλον. Χωρίς φροντίδα και προγραμματισμό στο παρόν, ο ένας ή και οι δύο σύζυγοι μπορεί να τεθούν σε τρομερή οικονομική και νομική στενότητα εάν η σχέση χαλάσει. Ένας χωρισμός όπου οι σύζυγοι προσφεύγουν στο δικαστήριο για περιουσιακές διαφορές μπορεί να κοστίσει χιλιάδες δολάρια, να πάρει χρόνια για να επιλυθεί, να προκαλέσει ψυχολογική αγωνία και να βλάψει τη φήμη των μερών. Μπορεί επίσης να οδηγήσει σε δικαστικές αποφάσεις που αφήνουν τα μέρη σε δύσκολη οικονομική θέση για το υπόλοιπο της ζωής τους.

Για παράδειγμα, η περίπτωση του P(D) v S(A), 2021 NWTSC 30 είναι για ένα ζευγάρι που χώρισε όταν ήταν στα πενήντα τους το 2003. Το 2006 εκδόθηκε δικαστική απόφαση που διέταζε τον σύζυγο να πληρώνει 2000 δολάρια συζυγικής υποστήριξης στην πρώην σύζυγό του κάθε μήνα. Αυτή η παραγγελία άλλαξε με την αίτηση του συζύγου το 2017 για μείωση του ποσού της συζυγικής υποστήριξης στα 1200 $ το μήνα. Το 2021, ο σύζυγος, τώρα στα 70 του και ζει με κακή υγεία, έπρεπε να προσφύγει ξανά στο δικαστήριο για να του ζητήσει να μην πληρώνει πλέον συζυγική υποστήριξη, καθώς δεν μπορούσε πλέον να εργαστεί αξιόπιστα και έπρεπε να συνταξιοδοτηθεί.

Η υπόθεση δείχνει ότι ένας διαχωρισμός βάσει των προκαθορισμένων κανόνων της κατανομής περιουσίας και της συζυγικής υποστήριξης μπορεί να οδηγήσει στο να υποχρεωθεί ένα άτομο να πληρώσει συζυγική υποστήριξη στον πρώην σύζυγό του για περισσότερα από 15 χρόνια. Οι σύζυγοι έπρεπε να πάνε στο δικαστήριο και να τσακωθούν πολλές φορές κατά τη διάρκεια αυτής της χρονικής περιόδου.

Εάν τα μέρη είχαν ένα σωστά συνταγμένο σύμφωνο συμβίωσης, μπορεί να μπορούσαν να επιλύσουν αυτό το ζήτημα τη στιγμή του χωρισμού τους το 2003.

3 – Πώς μπορείτε να πείσετε τον σύντροφό σας ότι η σύναψη συμφώνου συμβίωσης είναι καλή ιδέα;

Εσείς και ο σύντροφός σας θα πρέπει να καθίσετε και να κάνετε μια ειλικρινή συζήτηση μεταξύ σας. Θα πρέπει να κάνετε στον εαυτό σας τις ακόλουθες ερωτήσεις:

1. Ποιος πρέπει να παίρνει αποφάσεις για τη ζωή μας; Πρέπει να δημιουργήσουμε σύμφωνο συμβίωσης αυτή τη στιγμή που έχουμε καλές σχέσεις και μπορούμε να το κάνουμε, ή να διακινδυνεύσουμε έναν σκληρό χωρισμό στο μέλλον, μια δικαστική διαμάχη και έναν δικαστή που δεν ξέρει πολλά για εμάς να παίρνει αποφάσεις για τη ζωή μας;
2. Πόσο οικονομικοί είμαστε; Θέλουμε να ξοδέψουμε τα χρήματα αυτή τη στιγμή για να έχουμε ένα σωστά συνταγμένο σύμφωνο συμβίωσης ή θέλουμε να πληρώσουμε χιλιάδες δολάρια σε νομικά έξοδα για να λύσουμε τις διαφορές μας αν χωρίσουμε;
3. Πόσο σημαντική είναι η ικανότητα να σχεδιάζουμε το μέλλον μας και τη συνταξιοδότησή μας; Θέλουμε να έχουμε βεβαιότητα και σταθερότητα ώστε να μπορούμε να σχεδιάσουμε αποτελεσματικά τη συνταξιοδότησή μας ή θέλουμε να διακινδυνεύσουμε μια κατάρρευση της σχέσης ρίχνοντας ένα κλειδί στα συνταξιοδοτικά μας σχέδια;

Αφού κάνετε αυτή τη συζήτηση, μπορείτε να καταλήξετε σε μια συλλογική απόφαση σχετικά με το εάν η σύναψη συμφώνου συμβίωσης είναι η καλύτερη επιλογή για εσάς και την οικογένειά σας.

4 – Είναι ένα σύμφωνο συμβίωσης ένας συγκεκριμένος τρόπος προστασίας των δικαιωμάτων σας;

Οχι, δεν είναι. Το άρθρο 93 του Νόμου για το Οικογενειακό Δίκαιο επιτρέπει στο Ανώτατο Δικαστήριο της Βρετανικής Κολομβίας να ακυρώσει μια συμφωνία που κρίνει ότι είναι σημαντικά άδικη βάσει ορισμένων εκτιμήσεων που αναφέρονται σε αυτό το τμήμα.

Ως εκ τούτου, είναι σημαντικό να συνταχθεί το σύμφωνο συμβίωσης με τη βοήθεια δικηγόρου με εξειδίκευση σε αυτόν τον τομέα του νόμου και γνώση των μέτρων που πρέπει να κάνετε για να συντάξετε ένα σύμφωνο που μπορεί να δώσει σε εσάς και την οικογένειά σας τη μεγαλύτερη βεβαιότητα.

Επικοινωνήστε σήμερα για μια διαβούλευση με Αμίρ Γκορμπάνι, οικογενειακός δικηγόρος της Pax Law, σχετικά με σύμφωνο συμβίωσης για εσάς και τον σύντροφό σας.