قراردادهای زندگی مشترک، قرارداد پیش از ازدواج، و قراردادهای ازدواج

قراردادهای زندگی مشترک، قراردادهای پیش از ازدواج و قراردادهای ازدواج

1 - تفاوت بین قرارداد پیش از ازدواج ("پیش ازدواج") ، توافق نامه زندگی مشترک و قرارداد ازدواج چیست؟

به طور خلاصه، تفاوت بسیار کمی بین سه قرارداد فوق وجود دارد. پیش از ازدواج یا قرارداد ازدواج قراردادی است که شما با شریک عاشقانه خود قبل از ازدواج با آنها یا بعد از ازدواج در زمانی که رابطه شما هنوز در وضعیت خوبی است امضا می کنید. توافقنامه زندگی مشترک قراردادی است که شما با شریک عاشقانه خود قبل از اینکه با آنها زندگی کنید یا زمانی که بدون قصد ازدواج در آینده نزدیک به آنجا نقل مکان کرده اید، امضا می کنید. زمانی که طرفین با هم زندگی می‌کنند، یک قرارداد واحد می‌تواند به عنوان یک قرارداد زندگی مشترک و زمانی که تصمیم به ازدواج می‌گیرند به عنوان یک قرارداد ازدواج عمل کند. در بخش‌های باقی‌مانده از این قرارداد، وقتی از «قرارداد زندگی مشترک» صحبت می‌کنم، به هر سه نام اشاره می‌کنم.

2- گرفتن توافقنامه زندگی مشترک چیست؟

رژیم حقوق خانواده در بریتیش کلمبیا و کانادا بر اساس قانون طلاققانون تصویب شده توسط پارلمان فدرال، و قانون حقوق خانواده، قانونی که توسط قوه مقننه ایالتی بریتیش کلمبیا تصویب شد. این دو عمل مشخص می کند که دو شریک عاشقانه پس از جدا شدن از یکدیگر چه حقوق و وظایفی دارند. قانون طلاق و قانون خانواده قوانین طولانی و پیچیده ای هستند و توضیح آنها از حوصله این مقاله خارج است، اما بخش های خاصی از این دو قانون بر حقوق روزمره بریتیش کلمبیایی ها پس از جدایی از شریک زندگی خود تأثیر می گذارد.

قانون خانواده طبقات اموال را به عنوان "مالکیت خانوادگی" و "اموال منفک" تعریف می کند و بیان می کند که اموال خانواده پس از جدایی بین زوجین باید 50/50 تقسیم شود. مقررات مشابهی وجود دارد که در مورد بدهی اعمال می شود و بیان می کند که بدهی خانواده باید بین زوجین تقسیم شود. در قانون خانواده نیز آمده است که همسر می تواند برای دریافت اقدام کند حمایت همسر از شریک سابق خود پس از جدایی. در نهایت، قانون خانواده حق برخورداری کودکان از نفقه فرزند از والدین خود را تعیین می کند.

نکته کلیدی که باید در نظر داشت این است که قانون خانواده همسر را متفاوت از آنچه که اکثر مردم تصور می کنند تعریف می کند. ماده 3 قانون می گوید:

3   (1) در صورتی که شخص از نظر این قانون همسر است

() با شخص دیگری ازدواج کرده است یا

(ب) با شخص دیگری در یک رابطه زناشویی زندگی کرده است و

(I) این کار را برای یک دوره مداوم حداقل 2 سال انجام داده باشد، یا

(II) به جز در قسمت 5 [بخش اموال] و 6 [بخش بازنشستگی]، از طرف مقابل صاحب فرزند می شود.

بنابراین، تعریف همسر در قانون خانواده شامل زوج هایی می شود که هرگز با یکدیگر ازدواج نکرده اند - مفهومی که اغلب در اصطلاح روزمره از آن به عنوان "ازدواج عرفی" یاد می شود. یعنی دو نفری که به هر دلیلی با هم زندگی می کنند و با هم رابطه زناشویی (عاشقانه) دارند بعد از دو سال می توانند همسر محسوب شوند و بعد از جدایی نسبت به اموال و مستمری یکدیگر حقوقی داشته باشند.

زوج هایی که چشم به آینده دارند و برای شرایط غیرمنتظره برنامه ریزی می کنند، می توانند خطر ذاتی رژیم حقوقی و ارزش قراردادهای زندگی مشترک را تشخیص دهند. هیچ کس نمی تواند پیش بینی کند که در یک دهه، دو دهه یا حتی بیشتر در آینده چه اتفاقی خواهد افتاد. بدون مراقبت و برنامه ریزی در زمان حال، در صورت از هم گسیختگی رابطه، یکی از زوجین یا هر دو در تنگناهای مالی و حقوقی شدیدی قرار می گیرند. جدایی که در آن زوجین به دلیل اختلافات ملکی به دادگاه مراجعه می کنند می تواند هزاران دلار هزینه داشته باشد، حل آن سال ها طول بکشد، باعث ناراحتی روانی شود و به اعتبار طرفین آسیب برساند. همچنین می تواند منجر به تصمیمات دادگاه شود که طرفین را تا پایان عمر در موقعیت های مالی دشوار قرار دهد.

به عنوان مثال، مورد P(D) v S(A)، 2021 NWTSC 30 درباره زن و شوهری است که در اوایل پنجاه سالگی در سال 2003 از هم جدا شدند. حکم دادگاهی در سال 2006 صادر شد که بر اساس آن شوهر مجبور شد هر ماه 2000 دلار از حمایت همسرش را به همسر سابقش بپردازد. این دستور بر اساس درخواست شوهر در سال 2017 برای کاهش میزان حمایت همسر به 1200 دلار در ماه تغییر کرد. در سال 2021، شوهر که اکنون در دهه 70 زندگی خود قرار دارد و با وضعیت سلامت ضعیفی زندگی می کند، مجبور شد دوباره به دادگاه مراجعه کند تا از او بخواهد که دیگر حمایت همسرش را پرداخت نکند، زیرا او دیگر نمی تواند قابل اعتماد کار کند و باید بازنشسته شود.

این مورد نشان می‌دهد که جدایی بر اساس قوانین پیش‌فرض تقسیم دارایی و حمایت از همسر می‌تواند منجر به این شود که شخص مجبور باشد برای بیش از 15 سال نفقه همسر سابق خود را بپردازد. همسران مجبور بودند در این مدت بارها به دادگاه رفته و دعوا کنند.

اگر طرفین یک قرارداد زندگی مشترک به درستی تنظیم شده بودند، ممکن بود در زمان جدایی خود در سال 2003 این مشکل را حل کنند.

3- چگونه می توانید شریک زندگی خود را متقاعد کنید که گرفتن توافقنامه زندگی مشترک ایده خوبی است؟

شما و شریک زندگیتان باید بنشینید و صادقانه با یکدیگر گفتگو کنید. شما باید سوالات زیر را از خود بپرسید:

1. چه کسی باید در مورد زندگی ما تصمیم بگیرد؟ آیا باید همین الان که رابطه خوبی داریم و می توانیم این کار را انجام دهیم، یک توافقنامه زندگی مشترک ایجاد کنیم، یا باید خطر جدایی سخت در آینده، دعوای دادگاه و قاضی که اطلاعات زیادی درباره ما ندارد، در مورد زندگیمان تصمیم گیری کنیم؟
2. ما چقدر از نظر مالی تسلط داریم؟ آیا می‌خواهیم همین الان پول را خرج کنیم تا پیش‌نویس قرارداد زندگی مشترک درستی داشته باشیم یا در صورت جدایی، هزاران دلار هزینه حقوقی برای حل اختلافاتمان بپردازیم؟
3. توانایی برنامه ریزی برای آینده و دوران بازنشستگی چقدر مهم است؟ آیا می‌خواهیم اطمینان و ثباتی داشته باشیم تا بتوانیم به طور مؤثری برای بازنشستگی خود برنامه‌ریزی کنیم یا می‌خواهیم خطر خرابی رابطه را داشته باشیم که آچاری را به برنامه‌های بازنشستگی ما بزنیم؟

هنگامی که این بحث را انجام دادید، می توانید در مورد اینکه آیا گرفتن توافقنامه زندگی مشترک بهترین انتخاب برای شما و خانواده تان است یا خیر، به تصمیم مشترک برسید.

4- آیا قرارداد زندگی مشترک راه خاصی برای حفظ حقوق شماست؟

نه این نیست. بخش 93 قانون خانواده به دادگاه عالی بریتیش کلمبیا اجازه می دهد تا توافقی را که بر اساس ملاحظات خاصی که در آن بخش بیان شده است به طور قابل توجهی ناعادلانه تشخیص دهد، کنار بگذارد.

بنابراین، بسیار مهم است که قرارداد زندگی مشترک شما با کمک یک وکیل متخصص در این زمینه از قانون و آگاهی از اقداماتی که برای پیش نویس توافقنامه ای که می تواند به شما و خانواده شما اطمینان بیشتری بدهد، انجام شود، بسیار مهم است.

امروز برای مشاوره تماس بگیرید امیر قربانیوکیل خانواده پکس لاو در خصوص عقد زندگی مشترک برای شما و همسرتان.